In 2022, tijdens De Langste Kersttafel, ontmoetten wij Lieve. Lieve werkte veertig jaar als psychiatrisch verpleegkundige en geniet ondertussen al tien jaar van haar pensioen. Ze houdt van sociaal contact en omringt zich graag met anderen. Hoewel Lieve al enkele jaren van haar pensioen geniet, zit ze allesbehalve stil. Ze volgt cursussen, reist en is actief als vrijwilliger op verschillende plekken, waar ze graag anderen helpt. Elke week gaat ze naar het Balgenmagazijn, een sociaal restaurant in Gent, waar ze nieuwe mensen leert kennen. In 2022 besloot ze, samen met een groepje, kerstavond te vieren aan De Langste Kersttafel. Het was een onvergetelijke avond, daarom komt ze dit jaar met veel plezier opnieuw. 

Lieve, kun je ons iets meer vertellen over jouw kersttradities? 

“Al jarenlang vier ik Kerstmis bij mijn zus, wat altijd heel gezellig is. Maar op kerstavond ben ik vaak alleen. Ik maak dan iets lekkers voor mezelf, maar de avond blijft toch wat stil. Als je alleen bent, kan Kerst soms best eenzaam aanvoelen. 
Terwijl kerst voor mij een tijd is van warmte en verbinding. Als ik terugdenk aan deze periode, denk aan de tijd dat ik een kind was. Samen met mijn moeder, vader, broer en zus gingen we in de koude winters naar de kerk. Het is een mooie herinnering. 
Kerst gaat niet alleen om het eten of de cadeaus. Het draait om de momenten die je samen deelt. Die verbinding, dat is wat Kerst echt bijzonder maakt, dat vond ik ook bij De Langste Kersttafel." 

Hoe leerde je De Langste Kersttafel kennen? 

"Ik leerde De Langste Kersttafel kennen via het Balenmagazijn, een sociaal restaurant in de Bloemekeswijk in Gent waar ik regelmatig eet. Het is een plek waar je niet alleen lekker kunt eten, maar ook nieuwe mensen ontmoet. Ik zag een affiche van De Langste Kersttafel hangen en die trok meteen mijn aandacht. Ik sprak met anderen die ook geen plannen hadden en hoewel er eerst enige terughoudendheid was, besloten we toch samen te gaan. En ik ben zo blij dat we dat deden! 

Weet je nog wat je gegeten hebt die avond? 

"Er was soep, gevulde appeltjes met veenbessen, rösti van aardappel en witloof en een stukje vlees, maar er was ook een vegetarische optie. Oh, het dessert was geweldig er was een heel buffet. Ik heb daar ongelofelijke lekkere taart gegeten. Maar ik herinner me vooral de gezelligheid aan tafel. De mensen waarmee ik naar daar ging, kende ik van het Balenmagazijn, maar we kwamen aan een tafel met mensen die we nog niet kenden. Ik dacht dat er vooral oudere mensen zouden zijn, maar er waren mensen van alle leeftijden en achtergronden, er waren gezinnen en alleenstaanden.” 

Wat maakte deze kersttavond zo speciaal voor jou? 

“Ik ben iemand die erg gevoelig is voor de sfeer en ik voel snel of ik me ergens welkom voel of niet. Toen ik binnenkwam, voelde ik me meteen op mijn gemak en heel welkom. Het was een avond van samen zijn, maar zonder de druk van de traditionele feestdagen en ook heel laagdrempelig. Het jaar ervoor vierde ik kerstavond alleen thuis. Ik vind het niet erg om de avond alleen te vieren; ik kook dan iets lekkers voor mezelf. Maar het is ook fijn om een keuze te hebben. Mensen denken vaak: 'Je bent alleen, dus je bent eenzaam', maar dat is niet per sé waar. Er zijn door het jaar heen verschillende initiatieven of plekken waar je naartoe kunt gaan. Het is belangrijk dat deze initiatieven er zijn, maar je moet ze wel weten te vinden of leren kennen. Zeker in de winter, wanneer mensen meer binnen zitten, maak je minder snel contact. Initiatieven zoals De Langste Kersttafel doorbreken die kille winter en dat is iets wat ik echt nodig heb.” 

Wat vind je soms lastig aan alleen zijn? 

“Ik vind het steeds moeilijker om contact te maken met mensen, bijvoorbeeld mijn buren. Maar evengoed als ik naar de stad ga. Ik kom soms terug van een middag in de stad en heb dan met niemand gesproken. Daar heb ik het moeilijk mee. Veel mensen voelen zich eenzaam, maar toch zijn ze altijd met hun telefoon bezig of dragen ze oortjes en luisteren ze naar muziek. Het maakt het moeilijker om spontaan contact te maken. Vroeger groetten mensen elkaar vaker of maakten een praatje, maar dat zie je steeds minder. Ik mis die kleine momenten van verbinding. Gewoon een glimlach of een goeiedag. Het lijkt alsof we steeds meer langs elkaar heen leven.” 

Maakt dat het voor jou moeilijker om verbinding te vinden? 

"Ja, dat vind ik soms lastig. Ik ben graag onder de mensen en houd van een vriendelijk woord of een glimlach. Maar in een wereld waarin iedereen opgaat in zijn eigen scherm, voel je je soms onzichtbaar. Daarom vind ik plekken zoals het Balenmagazijn of initiatieven zoals De Langste Kersttafel zo waardevol. Daar wordt die verbinding weer centraal gesteld en dat doet echt deugd." 

Kijk je uit naar De Langste Kersttafel dit jaar?  

“Ja, ik kijk er ontzettend naar uit. We zijn met een paar uit ons groepje al helemaal enthousiast om ook dit jaar weer te genieten van deze mooie avond. Het is nu in de Parassus, wat iets verder van huis is, maar het lijkt me een heel mooie locatie voor De Langste Kersttafel, midden in een kerk. Ik ben heel benieuwd!" 

Wij kijken er ook naar uit. Tot op kerstavond, we kunnen niet wachten!